Αναμφίβολα, το περιστατικό με τον τραυματισμό του παιδιού στο κέντρο της Αλεξάνδρειας, έπειτα από την καταδίωξή του από σκυλιά, προκαλεί έντονο προβληματισμό και εγείρει σοβαρά ερωτήματα σχετικά με την ασφάλεια των πολιτών και την ευθύνη των αρμόδιων αρχών.
Η προσέγγιση της δημοτικής αρχής, με την αναφορά στην απουσία δαγκώματος και την άρνηση ευθύνης λόγω της πτώσης από το ποδήλατο, θυμίζει πράγματι το ανέκδοτο με τον ασθενή και τον ορθοπεδικό.
Στην ουσία, η δημοτική αρχή φαίνεται να εστιάζει στην άμεση αιτία του τραυματισμού – την πτώση από το ποδήλατο – παραβλέποντας την αλληλουχία των γεγονότων που οδήγησαν σε αυτήν.
Η καταδίωξη από τα σκυλιά ήταν ο καθοριστικός παράγοντας που προκάλεσε τον πανικό και την απώλεια ελέγχου του παιδιού, οδηγώντας στην πτώση και τον τραυματισμό.
Είναι σαν να λέμε ότι δεν ευθύνεται ο οδηγός που προκάλεσε ένα τροχαίο ατύχημα, επειδή ο άλλος οδηγός έχασε τον έλεγχο του οχήματός του, στην προσπάθειά του να τον αποφύγει.
Η ευθύνη μιας δημοτικής αρχής δεν περιορίζεται μόνο στην αντιμετώπιση των άμεσων συνεπειών ενός περιστατικού, αλλά επεκτείνεται και στη δημιουργία ενός ασφαλούς περιβάλλοντος για τους πολίτες.
Η ανεξέλεγκτη παρουσία σκυλιών σε δημόσιους χώρους, ειδικά στο κέντρο μιας πόλης, αποτελεί ένα ζήτημα που άπτεται της δημόσιας ασφάλειας και απαιτεί την άμεση και αποτελεσματική αντιμετώπιση από τις αρμόδιες υπηρεσίες.
Το ερώτημα που ανακύπτει είναι αν η δημοτική αρχή είχε λάβει τα απαραίτητα μέτρα για την πρόληψη τέτοιων περιστατικών. Υπάρχει κάποιο πρόγραμμα διαχείρισης αδέσποτων ζώων; Υπάρχουν προειδοποιητικές πινακίδες ή περιορισμοί σε συγκεκριμένες περιοχές;
Η απάντηση σε αυτά τα ερωτήματα είναι κρίσιμη για να αξιολογηθεί η στάση της δημοτικής αρχής. Η προσπάθεια να αποποιηθεί η ευθύνη με μια στενή και τυπική ερμηνεία των γεγονότων, όπως αυτή που περιγράφεται, δεν φαίνεται να λαμβάνει υπόψη την ουσία του προβλήματος.
Ένα παιδί τραυματίστηκε σοβαρά εξαιτίας μιας κατάστασης που θα μπορούσε ενδεχομένως να είχε αποφευχθεί. Η εστίαση στο αν υπήρξε δάγκωμα ή όχι μοιάζει σαν να χάνεται το δάσος πίσω από το δέντρο.
Σε μια ευνομούμενη κοινωνία, οι αρχές οφείλουν να επιδεικνύουν ευαισθησία και να αναλαμβάνουν την ευθύνη που τους αναλογεί για τη διασφάλιση της ευημερίας των πολιτών.
Η αντιμετώπιση του συγκεκριμένου περιστατικού με μια λογική που παραπέμπει στο προαναφερθέν ανέκδοτο, αφήνει μια αίσθηση αδιαφορίας και έλλειψης κατανόησης της σοβαρότητας της κατάστασης.
Είναι απαραίτητο η δημοτική αρχή να επανεξετάσει τη στάση της και να προβεί σε ουσιαστικές ενέργειες για την αντιμετώπιση του προβλήματος των αδέσποτων ζώων, διασφαλίζοντας την ασφάλεια των πολιτών και αποδεικνύοντας ότι αντιλαμβάνεται την ευθύνη της απέναντί τους.
Η απλή αναφορά στην απουσία δαγκώματος δεν αρκεί για να καθησυχάσει την ανησυχία των κατοίκων και δεν αποτελεί μια πειστική απάντηση σε ένα τόσο σοβαρό ζήτημα.
Ο αρμόδιος αντιδήμαρχος, ενδιαφέρθηκε για τον τραυματισμένο; Πήγε στο κέντρο υγείας να μάθει για το περιστατικό; Πήγε στην δομή να μάθει σε τι κατάσταση βρίσκεται ο τραυματισμένος; Σε όλα αυτά η απάντηση είναι ΟΧΙ.
Είπαμε και στην αρχή. Αφού ο τραυματισμός δεν προήλθε από δάγκωμα, για τον αντιδήμαρχο όλα βαίνουν καλώς.
