Αναμφίβολα, η πρόσφατη φωτογραφία του δημάρχου Αλεξάνδρειας με τον Υπουργό Δικαιοσύνης στην Αθήνα, όπου ο πρώτος εξέφραζε τις ευχαριστίες του για την παραχώρηση του κτιρίου του Ειρηνοδικείου, προκαλεί έντονο προβληματισμό και εγείρει σοβαρά ερωτήματα στην τοπική κοινωνία.
Η κίνηση αυτή έρχεται σε μια χρονική στιγμή που η πόλη της Αλεξάνδρειας υφίσταται ένα ακόμα πλήγμα με το πρόσφατο κλείσιμο του Ειρηνοδικείου, μια απόφαση που στέρησε από τον δεύτερο μεγαλύτερο δήμο της Ημαθίας μια κρίσιμη δημόσια υπηρεσία.
Η αντίθεση ανάμεσα στην προθυμία του δημάρχου να μεταβεί στην πρωτεύουσα για να ευχαριστήσει για την παραχώρηση ενός κτιρίου που μόλις απαξιώθηκε λειτουργικά και στην απουσία ανάλογης κινητοποίησης όταν αποφασίστηκε το κλείσιμο του Ειρηνοδικείου, είναι κάτι περισσότερο από εμφανής.
Πολλοί αναρωτιούνται γιατί δεν υπήρξε η ίδια θέρμη και αποφασιστικότητα για την υπεράσπιση της παραμονής μιας τόσο σημαντικής υπηρεσίας στην πόλη.
Η σιωπή που επικράτησε τότε, ερμηνεύεται από πολλούς ως μια προσπάθεια διατήρησης καλών σχέσεων με την κεντρική κυβέρνηση, μια στάση που όμως φαίνεται να αγνοεί την έντονη δυσαρέσκεια και τις πραγματικές ανάγκες των πολιτών.
Η παραχώρηση του κτιρίου του Ειρηνοδικείου, υπό αυτές τις συνθήκες, μοιάζει περισσότερο με μια «παρηγοριά στον άρρωστο» παρά με μια ουσιαστική λύση για την απώλεια μιας ζωτικής λειτουργίας.
Επιπλέον, δεν μπορεί κανείς να παραβλέψει το γεγονός ότι εδώ και δύο χρόνια, ένα άλλο σημαντικό ακίνητο στο κέντρο της πόλης, το κτίριο της πρώην εφορίας που επίσης παραχωρήθηκε στον δήμο, παραμένει αναξιοποίητο, μαρτυρώντας μια αδράνεια στην αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας προς όφελος της τοπικής κοινωνίας.
Μέσα σε αυτό το κλίμα, δεν είναι παράλογο να αναρωτιέται κανείς με μια δόση ειρωνείας, αν σε κάποια μελλοντική δημοπρασία, ο δήμος θα μπορούσε να εκποιήσει το κτίριο του Ειρηνοδικείου για να στεγάσει ένα μανάβικο ή κάποια άλλη εμπορική δραστηριότητα.
Ένα τέτοιο σενάριο, όσο και αν φαντάζει υπερβολικό, αναδεικνύει την απογοήτευση και τον σκεπτικισμό που επικρατεί στην τοπική κοινωνία σχετικά με την αποτελεσματικότητα της δημοτικής αρχής στην προάσπιση των συμφερόντων της πόλης.
Η φωτογραφία του δημάρχου στην Αθήνα, αντί να καθησυχάσει, φαίνεται να εντείνει την αίσθηση ότι οι ανάγκες της Αλεξάνδρειας υποβαθμίζονται και ότι η επικοινωνιακή διαχείριση κάποιων θεμάτων υπερτερεί της ουσιαστικής επίλυσης των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η πόλη και οι πολίτες της.
Η ιστορία της χαμένης υπηρεσίας του Ειρηνοδικείου και του ανεκμετάλλευτου κτιρίου της πρώην εφορίας αποτελούν πλέον δύο σιωπηλά μνημεία μιας πολιτικής που φαίνεται να απομακρύνεται από τις πραγματικές ανάγκες της τοπικής κοινωνίας
